Blog rowerowy

Autor: Roch Brada

  • No i jak tam po weekendzie?

    Czas najwyższy trochę zaktualizować postęp prac nad składaniem kół, których Roch pisał w tej notce Zestaw kół do szosy i gravelu XLC WS-D01 – część pierwsza. Później pojawiła się rozkmina, czy koła dętkować, czy mlekować i ostatecznie pojawiła się ankieta. Udział w niej był liczny; jedna odpowiedź sugerowała żeby mlekować. Temu anonimu bardzo dziękuję za popchnięcie Rocha w dobrą stronę. I tak na zamówione zostały tarcze, wentyle i opaska uszczelniająca. Tarcze jedynie słuszne i w sumie jedne z niewielu dostępnych modeli. Nie licząc XTR, czy Ultegry to wszystko inne jest fest ciężko dostać od ręki. COVID faktycznie odcisnął piętno na branży rowerowej. Z tego co Roch dowiedział się w zaprzyjaźnionym sklepie rowerowym to zamówienia przychodzą jak chcą i kiedy chcą, a najczęściej to przychodzą niekompletne. Tak więc jeśli coś się opóźnia to na prawdę sklep jest najmniej winny, cały łańcuch dostaw dostał w łeb.

    Jednak Rochowi udało się kupić tarcze, te które chciał i chyba jedyne rozsądne i jakościowo i cenowo. Tańsze Deore są tylko pod klocki mineralne, a i jakość hamowania jest gorsza, odrobinę droższe XT już są pod klocki metaliczne (+żywiczne) i można założyć, że będą dobrze hamowały. Do tego wentyle i taśma, które na stronie producenta też były wyprzedane i trzeba było ratować się na Allegro. No ale komplet jest i jest nawet zamontowany, poza tylną tarczą bo piasta ma śrubkę regulacyjną grubszą niż nakrętka center lock\’a i trzeba kupić inną nakrętkę, taką pod osie 15 mm, która oznaczona jest symbolem SM-HB20, ale ta już też idzie.

    Przednie koło, nie licząc opony jest gotowe. Tylne ma założoną tarczę, ale nie przykręconą i pozostaje kwestia przełożenia kasety, ale to już na sam koniec zostanie. No i opony. Opon też jeszcze Roch nie ma, ale żeby nie przedłużać to przełoży opony ze starych kół i na spokojnie ogarnie temat nowych opon tak żeby mieć dwa komplety kół. I plan ma taki, że koła XLC będą miały oponę bardziej szutrową, a oryginalny zostaw kół będzie bardziej szosowy. No chyba, że coś się jeszcze zmieni, bo to tylko pomysł, a dopiero jego realizacja pokaże, w którą stronę pójdzie Roch.

    Na tę chwilę Roch czeka na nakrętkę, która przykręci się do tylnej piasty. Swoją droga te koła mają maszynowe łożyska i sprytny system regulacji luzów, przez co dołączona do tarcz nakrętka nie pasuje, ale za to można luzy kasować na założonym kole, bez konieczności wyjmowania koła z ramy, ale o tym w drugiej części, która już gdzieś tam się pisze.

    W tym tygodniu czekają jeszcze Rocha ferie, te zaległe, bo otworzyli łaskawie stoki i hotele to można, korzystając z odrobiny wolności pojechać gdzieś na dłuższy weekend. A po powrocie zabieramy się za mlekowanie kół.

    Roch pozdrawia Czytelników.

  • Mroźne pedałowanie, ale w końcu się udało

    Kolejny weekend, który upłynął pod znakiem pedałowania. Tym razem pogoda była pół na pół, bo w sobotę było sucho, bez śniegu i całkiem ciepło. Jednak niedziela była już zupełnie inna. Przez noc napadało tony śniegu, temperatura spadła i zaczął wiać wiatr. I to były idealne warunki żeby potwierdzić to, co napisał w przedostatniej recenzji kurtki rowerowej XLC:

    \”Szczerze to Roch nie miał okazji sprawdzić, przy jakiej temperaturze założyłby dodatkową warstwę, ale na pewno kurtka zda egzamin przy mroźnej pogodzie.\”

    I teraz może oficjalnie potwierdzić, że przy przy -8℃, które dzięki wiatrowi było odczuwalne jako -14℃ kurtka dalej dzieła i zapewnia ciepło. Co prawda Roch przejechał tylko 5 kilometrów, ale to dlatego, że spodnie już nie dały rady. W nogi wiało trochę bardziej, ale też temperatura było sporo niższa. Jednak kurtka dawała radę.

    Czasem pogoda potrafi spłatać figla, a czasem jest w stanie pomóc i potwierdzić wcześniejsze opinie. Nie żeby Roch chciał powiedzieć, że \”a nie mówiłem\”, ale zazwyczaj to co pisze to się potwierdza, ale dość już tych przechwałek. Poza tym, że Roch sprawdzał ile wytrzyma w -14℃ to jeszcze wyciągnął gravela. Chciał sprawdzić jak się jeździ zimą na cienkich oponkach. No jeździ się całkiem dobrze, ale trzeba uważać żeby nie wywalić się na byle nierówności. Jednak MTB przebacza więcej.

    Poza tym jest na etapie kompletowania kół, które dostał do testów. Co prawda pisał, że będą dętki, ale dziś doszedł do wniosku, że może niekoniecznie by chciał. Doszedł też do tego, że przygotuje ankietę, która będzie odpowiadała na pytanie \”co zrobić z kołami\”, a więc będziecie mieli realny wpływ na to co Roch z nimi zrobi. Jedno jest pewne. Tarcze będą na center lock, bo nie chce się pchać w jakieś adaptery. Po prostu zaszaleje, czy wleje do opony mleko, czy włoży dętkę to będzie zależało od Czytelników i obserwatorów fanpage.

    Niedługo będzie startował z całym projektem. Dużym plusem mlekowania kół jest to, że ma już mleko, a dętek nie ma, a plusem dętkowania kół jest to, że ma łatki, a nie ma bezdętkowych łatek (pasków gumy?) uszczelniających. Tak więc jedno jest pewne – będzie zabawa i o to chyba chodzi, żeby czerpać przyjemność z testów. 

    Ankieta jest dostępna tutaj: Co zrobić z testowanymi kołami. Na zakończenie zdjęcie z dzisiejszego gravelowania:

    Roch pozdrawia Czytelników.

  • Zestaw kół do szosy i gravelu XLC WS-D01 – część pierwsza

    Mamy początek lutego, jeszcze ostatni test kurtki XLC nie zdążył ostygnąć, a już wchodzi kolejny. Tym razem jednak będzie inaczej. Z kilku powodów, o których Roch postara się napisać w \”zajawce\”. Po pierwsze primo, na blogu zaczynają się pojawiać zmiany, związane właśnie z \”zajawką\”, czyli wstępniakiem, który jest na stronie głównej i ma zachęcać do przeczytania całej notki. Po drugie primo i najważniejsze: ten test będzie wyjątkowy, tak jak to co Roch będzie testował. Cały test będzie składał się z dwóch części. Pierwsza z nich to będą wrażenia i jakość wykonania, czyli to co da się uchwycić bez konieczności używania testowanego produktu, a druga część to będą właśnie wrażenia z użytkowania. Tak więc zaczynamy pierwszą część testu, a testować będziemy zestaw kół do szosy i gravelu XLC WS-D01.

    Jakość wykonania

    Tak jak Roch napisał we wstępniaku, dziś skupimy się na cechach, które możemy wyłapać bez używania kół, bez zakładania ich do roweru. Ot, wyjmujemy z kartonu i pierwsze co to ogromny efekt \”WOW\”. Później jest tylko lepiej. Koła są czarne, z szarymi napisami, na piastach też są napisy XLC, więc od razu wiemy, z jaką marką mamy do czynienia. Po krótkim rozpoznaniu tematu koła dla XLC zostały zbudowane przez włoską firmę \”Miche\”. Szukając głębiej dochodzimy do tego, że \”Miche\” została założona w 1919 we Włoszech i specjalizuje się głównie w kołach i napędach rowerowych.

    Mamy więc pewność, że to co z kartonu wyjęliśmy to nie jest chiński wytwór, który ma niedoszlifowane ranty, czy obręcz na złączeniu jest przesunięta. Tutaj Roch bardzo próbował znaleźć coś co będzie świadczyło o kiepskiej jakości, ale szczerze nie ma się do czego przyczepić. Każde połączenie jest szlifowane, nawet dziury na nyple widać, że są wygładzone.

    Piasty przystosowane są do sztywnych osi 12 mm i kręcą się bardzo gładko. Tylna piasta jest wręcz bezgłośna. Bębenka prawie w ogóle nie słychać, co dla Rocha jest pewnym \”kłopotem\” bo akurat lubi jak koło brzęczy, ale obiektywnie patrząc nie ma powodu do narzekania. Jest cicho, koła kręcą się bardzo dobrze, wręcz aksamitnie. Chyba nie trzeba wspominać, że są fabrycznie wycentrowane.

    Co do jakości to nie ma obaw. Solidna robota, kawał dobrego koła. Jako, że są one w rozmiarze 700 to na pewno wpadną do gravela. Warto wspomnieć, że koła przystosowane są do tarcz w systemie Center Lock, czyli nie mamy śrub, a nakrętkę i wielowypust na kołnierzu piasty.

    Dane techniczne

    Od strony technicznej koła prezentują się następująco:

    • Przeznaczenie: Szosa/Gravel,
    • Materiał obręczy: Aluminium,
    • Mocowanie tarczy: Centerlock,
    • Rozmiar kół (ETRTO): 622-19 mm,
    • Przystosowane do opon: 28-35 mm,
    • Rodzaj osi przedniego koła: 12×100 mm,
    • Rodzaj osi tylnego koła: 12×142,
    • Maksymalne obciążenie: 120 kg,
    • Kompatybilne z systemami Shimano i SRAM 8, 9, 10 i 11 rzędów,
    • Piasty: Wykonane z kutego aluminium 7075-T6, obrabiane CNC,
    • Łożyska piasty mogą być regulowane z założonym kole,
    • Szprychy: Stal nierdzewna 16 + 8/16 + 8 (Sapim),
    • Nypel: Mosiądz,
    • Waga przedniego koła: 890 g,
    • Waga tylnego koła: 1050 g.

    Cechy szczególne

    • Doskonałe do gravelu,
    • Solidna konstrukcja z aluminium,
    • Piasty wykonane z kutego aluminium i obrabiane metodą CNC,
    • Precyzyjnie wykonane we Włoszech.

    Warto wspomnieć o zaplocie kół. Od strony tarczy są to dwa krzyże, czyli szprychy \”przecinają\” się w dwóch miejscach, co jest konieczne z uwagi na to, że podczas hamowania koło musi wytrzymać siły działające na tarczę.

    Natomiast po przeciwnej stronie mamy zaplot na \”słoneczko\”, czyli szprycha idzie prosto od otworu w piaście do obręczy nie krzyżując się z innymi szprychami. Jak promienie słońca. Taki zaplot ma na celu zredukowanie wagi przez zastosowanie krótszych szprych.

    Wrażenia z użytkowania

    I tutaj stawiamy przecinek. Nie można bowiem opisać swoich wrażeń z używania czegoś, czego nie używało się dostatecznie długo. Póki co, Roch miał okazję jedynie wyjąć koła z kartonu, zaliczyć stan \”WOW\”, wyobrazić je sobie na gravelu, ale na tym koniec. Owszem, są doskonale spasowane, precyzyjnie pracują, ale jak ogarną szuter? Jak poradzą sobie z krawężnikami? Te pytania pozostają bez odpowiedzi i dopóki Roch nie wjedzie na szuter i nie przywali w jakiś krawężnik to nie będzie mógł – z czystym sumieniem – powiedzieć, czy warto zainwestować około 1300 zł (po przecenie to ok. 800 zł) w zestaw kół XLC.

    Jednak na te i inne pytania Roch odpowie dopiero jak na nich pojeździ. Tymczasem na pewno będą wpisy o dopieszczaniu tych kół, bo trzeba założyć im tarcze, opaskę, dętkę i oponę.

    Podsumowanie

    Podsumowanie tej empirycznej części jest proste: zestaw kół XLC WS-D01 jest wykonany z oszałamiającą dbałością o detale, nie mamy tu żadnego niedociągnięcia. Łączenie jest niewidoczne, otwory na nyple są idealnie szlifowane. Piasty pracują aksamitnie, bębenek jest cichy. Całość daje nam poczucie, że mamy do czynienia z produktem wysokiej jakości, który będzie pracował bezawaryjnie przez lata.

    Szczerze to Roch nie może się doczekać, aż założy je do gravela. Początkowo miał je zamiar uszczelniać i przerabiać na bezdętkowe, ale po rozpakowaniu ich od razu doszedł do wniosku, że będą \”dętkowe\”. Nie pozostaje nic innego jak uzbroić je w tarcze, dętkę i oponę i sprawdzić co te cacka potrafią, a sądząc po ich budowie to jeszcze nie raz wywołają efekt \”WOW\” u Rocha.

    I na tym zakończymy tę część recenzji. Pierwsza część miała przybliżyć Wam to czym te koła są — a są efektem doświadczenia w budowie kół i precyzji wykonania. Druga część, która pojawi się w marcu, odpowie Wam na pytanie, ile te koła są w stanie znieść.

    Artykuł powstał przy współpracy z rowertour.com – sklep rowerowy online i XLC parts.

  • Podsumowanie rowerowego weekendu

    No i tak, mamy weekend za sobą, nawet udało się ominąć poniedziałek, a więc czas najwyższy żeby pochwalić się ostatnim weekendem stycznia, który był rowerowy do granic możliwości. Oczywiście nie było epickich wypadów w nieznane, ale jazda \”wokół komina\” też powinna się zaliczać do kategorii epickich szczególnie, że temperatura oscylowała w okolicach -4℃. No i leżał śnieg; dużo śniegu. Do tego stopnia, że Roch kilka razy się wywalił, a i prawie co nie zaliczył OTB (over the bar), ale to zima – musi być zimno i ślisko, a śnieg też ma swoje uroki.

    W sobotę i niedzielę wpadło po 10 kilometrów, więc nie ma źle. Do tego jeszcze kulig rowerowy z dziećmi, bo lepiej je ciągnąć na rowerze niż za samochodem. Bardziej ekologicznie, a i zabawy jest więcej. Oczywiście w ruch poszedł, trochę zaniedbany ostatnio, Cube, bo na gravela Roch bał się wsiąść. Cienkie opony, prawie gołe nie wróżyły nic dobrego. Za to MTB w takich sytuacjach idzie przez śnieg jak dzik. No i zabawy jest też sporo. Tak więc linka do sztycy, a na obu końcach bombelki przypięte do jabłuszek (dupolotów). Sanek nie mają, bo Roch założył, że w tym roku też zimy nie będzie, a potem sklepy zamknęli, a teraz już po ptokach bo zima raczej bliżej końca jest, ale jabłuszka im nie przeszkadzają. Ważne, że się ślizga.


    Poza tym oczywiście wypady z Żonką, no bo z nikim tak dobrze się nie jeździ jak z nią (i wcale tego Roch nie pisze ze względu na to, że będzie to czytała). Ogólnie styczeń zakończył się z przytupem, a i zapowiada się ciekawy rok. Nie zdradzając szczegółów to Roch wygospodarował jedno pomieszczenie w piwnicy, na które ma błogosławieństwo żeby zaadoptować \”pod siebie\”, więc tam powstanie mini serwis (już nie garażowy) i miejsce z trenażerem na zimowe pedałowanie. Najwspanialszy (serio, bez przekąsu, ale z delikatnym zabarwieniem wazeliny) Teść na świecie zaoferował się, że pomoże Rochowi zrobić wylewkę. Więcej pojawi się pewnie jak Roch zacznie tam grzebać.

    Poza tym powstaje mglisty plan zorganizowania letniego wypadu na południe Polski z rowerami, ale o tym i o piwnicy pewnie Roch będzie pisał. Na razie ogląda filmy na YT jak się kładzie wylewkę. Tak więc ten rowerowy styczeń zasiał chyba ziarno planów na ten rok.

    Dzieciory na razie nie ogarniają zimowego roweru. Młoda próbowała, ale przegrywała z fizyką, a Młody nie lubi czuć się skrępowany kurtką na rowerze, więc ich rowery czekają na serwis, ale i z tego będzie relacja. No i na koniec, ale nie ostatni, gravel. W nim też Roch planuje jedno – kosmetyczne – usprawnienie. Poza tą piwnicą, mglistym wypadem i serwisem notki na blogasku też będą pojawiały się częściej.

    I na koniec mem, bo ta kurtka XLC no jest genialna. Serio.

    Roch pozdrawia Czytelników.

  • O taką zimę tośmy walczyli

    Roch nie jest jakimś wielkim fanem zimy, wręcz jest jej hejterem, bo to tylko kłopot. O ile odśnieżanie auta w tym roku Rochowi odpadło, ale zostało wiele niedogodności związanych ze śniegiem. Tony ubrań, zimno, czapki, a nawet rękawiczki. No zima to nie jest ulubiona pora roku dla Rocha. Lepsze jest lato, bo dzień długi i można jeździć. Jednak 2021 rok jest kolejnym rokiem przełomów.

    Tegoroczna zima zapowiadała się podobnie jak poprzednia, bez śniegu z lekkim mrozem, a może nawet ciut na plusie. Jednak ostatecznie sypło i sypie dalej. Dawno już Roch nie czuł -15℃ po wyjściu z domu, a jest to całkiem fajne uczucie jak powietrze mrozi nos, a pod kołami skrzypi śnieg. Tak, pod kołami bowiem w tym roku roku – poza chomikiem – Roch odnalazł swój dawno zaginiony zapał do jazdy w zimnie i kilka razy poszedł na rower. Cube sprawdził się doskonale, na gravelu trochę się bał bo tam oponki cienkie i takie jakieś gładsze.

    Dzieciory też próbowały, ale ciężko im było kierować i ograniczyły się do Zwiftowania. Trzeba jednak uczciwie przyznać, że statystyki na Zwift mają imponujące. Młoda jeździ po 20 kilometrów, czasem trzeba jej czujnik odłączyć bo Roch ma wrażenie, że zajeździłaby się na amen; Młody tak samo, goni innych kolarzy jak szalony choć on ma najłatwiej bo 20 calowe koło nie łapie się na rolkę z oporem, więc pedałuje w powietrzu, ale zabawa przednia, no i ruch. Choć po odblokowaniu szkół jest już lepiej z aktywnością, ale nie zaczynajmy politykowania.

    Wracając do zimy. Roch tapla się w śniegu, buduje bazy i nawet bałwana ulepił. Tegoroczna zima jest więc bardziej aktywna i bardziej rowerowa, choć nie tak bardzo jak miniony styczeń, ale wtedy pogoda była taka, że aż chciało się tłuc kilometry. Teraz skromnie, ale też kilka wpadło do statystyk. No więc wracając do tej zimy to udało się nawet zrobić rowerowy kulig. Jabłuszko, zwane też dupolotem, kawałek linki i rower. Jeden koniec do jabłuszka, a drugi do roweru i przepis na frajdę gotowy.

    Tyle wystarczyło żeby Młoda piszczała z radości, a Roch poczuł co to znaczy ciągnąć bombelka o wadze 37 kg. Sporo rzeczy dzieje się tej zimy i to jest dobre i trzeba to pielęgnować. Oczywiście chomik dalej rozstawiony i Roch też pedałuje w miejscu, ale myślami wybiega w nadchodzący weekend, bo może uda się coś pojeździć. Dziś pewnie będzie wypad do paczkomatu, oczywiście rowerem po śniegu. Dobrze się ten rok zaczął, trzeba teraz wytrwać w tym przez jakiś miesiąc żeby postanowienie stało się nawykiem, ale to już zależy tylko od Rocha.

    Na zakończenie bombelek na lince.

    Roch pozdrawia Czytelników.

  • Kurtka rowerowa XLC JE-S26

    W Nowy Rok należy wejść ubranym cały na biało albo w ogóle. Roch postanowił zacząć ten rok właśnie cały na biało. Startuje bowiem drugi rok współpracy z internetowym sklepem rowerowym – rowertour.com i wszystko wskazuje na to, że ten rok będzie tak samo udany jak poprzedni. Co ciekawe pierwsza notka pojawiła się dokładnie 17 stycznia 2020, czyli bez dwóch dni, mamy rocznicę i trzeba to uczcić z przytupem, czyli kolejną notką z recenzją. I jak zawsze będzie to coś wyjątkowego, a żeby było ciekawiej to pogoda w sam raz dopisała, bo było zimno i śnieżnie.

    I tak, pierwszą recenzją w tym nowym roku, jest termiczna kurtka rowerowa XLC JE-S26.

    Jakość wykonania

    Po rozpakowaniu kurtki pierwsze wrażenie jest mega pozytywne. Szczególnie wewnętrzna strona kurtki sprawia wrażenie koca, pod którym można się zaszyć i przeczekać do wiosny. Zewnętrzna strona przygotowana jest na cięższe warunki, deszcz, zimny wiatr czy śnieg, ale to środek kurtki zachęca do założenia krótkiego rękawka. Całość robi solidne wrażenie. Do tego świetne dopasowanie, nawet przy rozmiarze XXL nie powoduje, że czujemy się jak w namiocie. Poza tym w obcisłym, nie ważne jak bardzo, zawsze dobrze się wygląda.

    Oczywiście nie mogło zabraknąć elementów odblaskowych; tutaj główną rolę odgrywa logo XLC, które odbija światło zapewniając nam widoczność po zmroku, co w przypadku zimowych warunków jest kluczowe. Szwy, suwaki, dopasowanie – to wszystko sprawia wrażenie, że kurtka jest uszyta na miarę. Oczywiście nie mogło zabraknąć kieszonek na plecach. W sumie mamy ich 4 sztuki w tym jedna zapinana jest na suwak, a pozostałe trzy są “tradycyjne”, czyli ładowane od góry.

    Spokojnie mieszczą zimowe rękawiczki, klucze do domu, czy nawet zapięcie rowerowe, a kieszonka na zamek spokojnie pomieści telefon komórkowy, choć tutaj trzeba wspomnieć, że 6,5 cala wchodzi na styk. Z większym modelem może być problem żeby zasunąć zamek. Oczywiście można włożyć telefon do jednej z pozostałych trzech kieszonek, które nie są zapinane na zamek.

    Z przodu oczywiście zamek na całej długości, tył jest przedłużany co zapewnia, że kurtka nie będzie się nam podwijała, rękawy proste bez rzepów i innych gadżetów, które utrudniałby zakładanie rękawiczek. Całość jest doskonale dopasowana, nic nie odstaje ani nie krępuje ruchów.

    Dane techniczne

    • Materiał:
      • góra: 85% poliester, 15% poliuretan,
      • podszewka 87% poliester, 13% elastan,
    • Ocieplana, wygodna bluza,
    • Wiatro i wodoodporna,
    • Doskonała na chłodne dni,
    • Oddychająca, membrana doskonale odprowadza nadmiar ciepła,
    • Elastyczny materiał,
    • 3 tylne kieszenie,
    • Boczna kieszonka zapinana na suwak,
    • Elementy odblaskowe,
    • Dostępne rozmiary: XS, S, M, L, XL, XXL,
    • Waga 400 g.

    Wrażenia z użytkowania

    Jako, że wraz z nowym rowerem szybko skończyły się ciepłe dni Roch zmuszony był kupić sobie jakąś ciepłą kurtkę. Jeżdżenie w kamizelce i koszulce skończyło się dla niego katarem i kichaniem, co w obecnej sytuacji było stresujące dla wszystkich dookoła. Koniec końców Roch wybrał Decathlon, bo był blisko i można było szybko kupić kurtkę tak żeby nie marznąć i nie czekać na przesyłkę. Dlatego Roch ma porównanie jak jeździ się w kurtce od XLC, a jak w kurtce z Decathlonu.

    Na korzyść XLC przemawia na pewno przyjemniejsze wykończenie i podszewka, która jest zwyczajnie miła i przyjemna, w dotyku przypomina koc, który aż zachęca żeby pod kurtkę założyć tylko krótki rękaw, ale trzeba mieć na uwadze, że kurtka jest zimowa, więc powinniśmy się ubrać ciut cieplej, ale tylko ciut. I tak na przykład Roch jeździł przy lekko dodatniej temperaturze w okolicach +5℃, potem poszedł pojeździć kiedy słupek rtęci zszedł na poziom 0℃, aż w końcu ostatni wypad był z bombelkiem przy ujemnej temperaturze.

    Wnioski są proste, kurtka jest bardzo ciepła. Pod spodem Roch miał podkoszulkę, koszulkę z długim rękawem i na to kurtka. Za każdym razem było ciepło. Szczerze to Roch nie miał okazji sprawdzić, przy jakiej temperaturze założyłby dodatkową warstwę, ale na pewno kurtka zda egzamin przy mroźnej pogodzie. Na cieplejsze dni można zrzucić jedną warstwę, ale też nie ma co liczyć na to, że przy +10℃ będzie nam komfortowo. Mimo membrany i oddychalności po prostu będzie gorąco.

    Poza walorami termicznymi warto wspomnieć o jej możliwościach transportowych. Trzy kieszenie na plecach spokojnie wystarczają do transportu kluczy, zapięcia, czy jedzenia. Dodatkowa kieszonka zapinana na suwak spokojnie zmieści telefon, choć 6.5 cala wydaje się być górnym zakresem, który kieszonka jest w stanie przyjąć. Oczywiście nie zabrakło odblaskowych wstawek, które zwiększają nasze bezpieczeństwo.

    Podsumowanie

    Co tu dużo pisać; zima to specyficzna pora roku, ale jak mawiają nie ma złej pogody do jazdy na rowerze, jest tylko źle dobrane ubranie. Kurtka rowerowa XLC JE-S26 gwarantuje, że nie zmarzniemy nawet podczas długich wypadów przy ujemnej temperaturze. Nie jest jej groźny wiatr ani deszcz, czy śnieg. 

    Ciepło mamy zagwarantowane dzięki membranie, która dba o równowagę termiczną, a nadmiar ciepła skutecznie odprowadza na zewnątrz. No i w końcu zima przestała być straszna, a jazda na rowerze nabrała nowego wymiaru. Za około 400 zł możemy mieć kawał solidnej kurtki, która zagwarantuje nam ciepło nawet na dłuższych wypadach. Do jej mocnych stron należą na pewno jakość wykonania, odprowadzanie ciepła i miła w dotyku podszewka, która naprawdę jest jak koc. Tylko ciepłego kakao brakuje.

    Artykuł powstał przy współpracy z rowertour.com – sklep rowerowy online i XLC parts.

  • Chomikowanie dzieci, czyli Zwift Kids

    No i przyszła zima, a z nią śnieg, który sam w sobie nie jest niczym  złym, ale rozjeżdżona breja, która powstaje to już nic przyjemnego. W tym okresie spada u Rocha aktywność rowerowa, bo właśnie trzeba czyścić rower i w ogóle poza tym, że jest biało to jest tak niefajnie. I tutaj przychodzi z pomocą Zwift.

    (więcej…)

  • Podsumowanie roku 2020 i plany na 2021

    No i doczekaliśmy się – rok 2020 przeszedł do historii. Wiele w nim się działo. W najgłębszych snach Roch nie przewidziałby, że będzie stał w kolejce do sklepu, czy oglądał puste półki z ryżem i makaronem, ale taki – w skrócie – był ten miniony już rok. Ale poza oczywistym tematem epidemii działo się też sporo innych rzeczy. I na tym się skupimy.

    Zaczęło się od kilku maili i okazało się, że od stycznia Roch rozpoczął współpracę ze sklepem rowerowym rowertour.com i trwa ona już rok. To jedna z tych rzeczy, co do których Roch miał obiekcje i obawy, czy będzie mu się chciało, czy da radę, ale z perspektywy czasu ta współpraca okazała się czymś bardzo fajnym. I – bynajmniej – nie chodzi o gadżety, ale o to, że Roch ma motywację do jeżdżenia na rowerze, bo jak inaczej można coś sprawdzić jak nie jeżdżąc? Do tego sam kontakt, czasem heheszki i poczucie, że nadają na tych samych falach powoduje to, że Roch tę współpracę ceni sobie bardzo wysoko i liczy na kolejne lata.

    Poza tym, że pogoda dopisywała i kolejne testy szły jak z płatka to Roch, oczywiście, jeździł do pracy. Do marca, a dokładnie do 16 marca, kiedy to cała firma przeszła na pracę zdalną i skończyły się Rocha dojazdy. Z jednej strony całkiem fajnie, dwie godziny zaoszczędzone, paliwo zaoszczędzone, ale uciął się także kontakt z całkiem zgraną paczką ludzi, z którymi z dnia na dzień kontakt przeniósł się do internetów. Od tego czasu Roch pracuje z domu i póki co nic nie wskazuje na to, że to się zmieni.

    Wracając jednak do rowerów, czyli do przewodniego tematu, Roch sprawił sobie drugi rower, tym razem gravela, bo od dawna o nim właśnie myślał, ale zawsze te myśli coś przerywało, ale ostatecznie perspektywa szybkiego wyprzedania zapasów sklepowych podziałała na Rocha motywująco i w końcu stał się szczęśliwym posiadaczem nowego roweru. Jednak najważniejszym wydarzeniem w tym minionym już roku było pójście Młodej to pierwszej klasy \”pedałówy\”.

    W sumie długo nie docierało do Rocha, co we wrześniu się wydarzy, ale w końcu dotarło do niego, że jego córunia zaczęła dorastać. Szkoła w tym szalonym czasie działała inaczej, ale i tak Młoda ogarnęła wzorowo i ogarnia dalej. Końcówka roku to już z górki, wszystko podporządkowało się COVIDowi, ale przynajmniej można było jeździć na rowerze choć też nie było do końca jasne, czy można czy nie.

    * * * *

    I teraz jaki będzie 2021 rok? Tego nie wie nikt. Roch chciałby żeby był on rowerowy, bo w końcu latem jeszcze nie gravelował, a i na MTB chciałoby się pojeździć. Mogliby w końcu odblokować jakieś zawody, bo do tej pory nie było zbyt ciekawie. Jak nie odwołane, to przesuwanie w nieskończoność, a finalnie i tak były odwoływane. Co prawda Roch już jest zapisany na jedne zawody, ale to dalej forma wirtualna, czyli finalnie i tak trzeba ślad GPS podesłać, więc rywalizacja żadna.

    Plan maksimum zakłada skompletowanie \”domowego serwisu rowerowego\” i stworzenie pomieszczenia rowerowego. W założeniu stałby tam trenażer, telewizor i wieszak na rowery, ale to jest maksimum, które jest w planach. W piwnicy jest jedno pomieszczenie zapomniane, które może być zaadoptowane na taką właśnie rowerową jaskinię. W teorii nie powinno być problemów, ale na początek trzeba tam zrobić wylewkę, wywalić stare graty i doprowadzić wszystko do jako takiego ładu.

    Łatwo się pisze, ale z realizacją może być kłopot, więc taki jest plan maksimum, jeśli uda się tylko porowerować to też będzie dobrze. Zresztą miniony rok pokazał, że planowanie nie ma sensu. Wszystko ponad tydzień nie zawsze się udaje zrealizować, bo ciągle jakieś przeszkody są rzucane. Tak więc plan na 2021 rok jest tak żeby jeździć na rowerze, a jak się uda zrobić rowerową jaskinię to będzie plan wykonany na 200%.

    Tak, w skrócie, wyglądał miniony rok Rocha. I takie są życzenia Rocha na obecny rok.

    Roch pozdrawia Czytelników.

  • Poświąteczne „Wesołych Świąt”

    No i tak się jakoś złożyło, że Roch w ferworze przedświątecznych przygotowań zapomniał napisać paru słów od \”ojca dyrektora\”, ale musiał myć okna i kłócić się bo inaczej świąt by nie było. Teraz to już głupio chyba pisać \”zdrowych i pogodnych\”, ale Roch ma nadzieję, że taki właśnie one były; zdrowe, spokojne, rodzinne i jeszcze raz piniendzy. U Rocha jedyne co się zmieniło to to, że w tym roku – wyjątkowo – kupił prostą i symetryczną choinkę, przez co został bohaterem domu, a dzieciory do tej pory są pod wrażeniem tego, że choinka sama stoi, a nie jest przywiązana do parapetu jak w poprzednich latach.

    Prezentów było ogrom, a najlepszym z nich (wszystkie były najlepsze, ale jeden był naj) było siodełko Brooks. Całe skórzane, ręczna robota i ponad stuletnia tradycja. Wypasik, do gravela w sam raz. Poza tym święta dla Rocha zakończyły się na plusie. Waga pokazała +3 kg, ale to i tak dobrze. Inne lata kończyły się lepszym wynikiem. Po świętach oczywiście trzeba zacząć zrzucać kilogramy, więc Roch wsiadł ponownie na chomika, bo i pogoda już zaczyna się robić deszczowa, więc lepiej jest pedałować w domu przy Zwift, niż moknąć gdzieś po drodze.

    Przed nami Nowy Rok, więc okres kolejnych niedotrzymanych postanowień, ale na to jeszcze przyjdzie czas. Tym czasem, żeby i o tym nie zapomnieć to staropolskim \”do siego roku\” Roch chce Wam złożyć życzenia udanego Nowego Roku, bo ten na pewno nie może być gorszy niż ten stary.

    Roch pozdrawia Czytelników.

    PS.
    No oczywiście, że będzie foteczka gravela z nowym siodełkiem.

    PS2.

    Tak, będzie podsumowanie 2020 roku. Roch ma nadzieję, że wyrobi się przed lutym.

  • Skarpetki rowerowe XLC CS-L02

    W okres przedświąteczny wchodzimy z pełną prędkością. Jeszcze ostatnia notka nie ostygła, a Roch już pisze kolejną. Święta mogą się różnie kojarzyć; dla jednych będzie to choinka, dla innych Święta to zapach pierników, a dla jeszcze innych Święta to mycie okien, wymiatanie spod szafki kurzu i szukanie nie plamiącego się obrusu. Ten okres to też Kevin sam w domu i Last Christmas zespołu Wham. Takich skojarzeń może być jeszcze sporo, ale na pewno każdemu Święta kojarzą się z prezentami. Bo to najfajniejsze, a każdy ma w sobie coś z dziecka i lubi zaglądać pod choinkę, czy to już i dlaczego zostało jeszcze 10 potraw do zjedzenia, a on po opłatku już był gotowy na prezenty.

    W tym roku niespodziewanie Roch został obdarowany przez rowertour.com – internetowy sklep rowerowy, który sprawił Rochowi bardzo sympatyczny prezent. Roch wcześniej pisał, że Święta mogą się kojarzyć różnie, ale wspólnym mianownikiem wszystkich Świąt są dwie rzeczy: krawat i skarpety. I Roch dostał skarpety pod Choinkę. A dokładnie to skarpetki rowerowe XLC CS-L02.

    Jakość wykonania

    Skarpety te to nie byle jakie skarpety. Ich przeznaczeniem jest all mountain, czyli w skrócie brodzenie w błocie, zjazdy na singlach, czasem podjazdy, więc to co jest najfajniejsze w kolarstwie, w tych skarpetach jest jeszcze fajniejsze. Skarpetki są przyjemne w dotyku, z długą cholewką i czuć na stopach, że w niektórych miejscach są grubsze.

    Nie bez powodu skarpetki są kierunkowe, czyli jest lewa i prawa. Tak, na wierzchu są oznaczone L i R, żeby przypadkiem nie pomylić ich bo wtedy stają się nie wygodne. To pierwsza rzecz, która rzuca się w oczy po ich rozpakowaniu. Do tej pory Roch zakładał skarpetki w taki sposób żeby duży palec pasował do największego wygniecenia, a teraz ma skarpety kierunkowe.

    I to faktycznie działa. Poprawnie założone doskonale opinają stopę i czuć, że w niektórych miejscach, szczególnie na \”łuku podłużnym bocznym\” (info z Wikipedii, to ta część stopy, która jest na zewnątrz) skarpetka jest grubsza. Zaś na wierzchu stopy jest cieńsza, co gwarantuje dobrą wentylację. Pięta zaś jest trochę grubsza, co też da się czuć, nawet podczas użytkowania ich w domu.

    Całość jest wygodna. Dodatkowym atutem są jony srebra, które zabijają ten dziwny zapaszek, który czasem się pojawia po zdjęciu butów rowerowych. Teraz bez obaw można jeździć na rowerze, a po powrocie powiedzieć, że było się tylko \”po mleko\”.

    Dane techniczne

    Oprócz jonów srebra skarpetki mają też inne zalety.

    • Materiał: 56% bawełna, 16% polipropylen, 25% poliamid, 3% Elastan,
    • Skarpetki rowerowe szczególnie sprawdzone w dyscyplinach FR, DH,
    • Długa cholewa,
    • Szyte asymetrycznie z uwzględnieniem różnic w budowie stóp dla jak najlepszego dopasowania,
    • Kolor: czarny,
    • Dostępne rozmiary: 39-41, 42-45 (rozmiar testowanych skarpetek), 46-48,
    • Wyprodukowane w Europie.

    Wrażenia z użytkowania

    Okazji do sprawdzenia ich w boju było sporo i nie tylko na rowerze były testowane, ale zacznijmy od roweru. Pogoda jest jaka jest, bywa zimno, więc trzeba pomyśleć o czymś cieplejszym na stopy. Do tej pory Roch zakładał zwykłe skarpetki, a na buty ocieplacze neoprenowe, bo same buty są mocno wentylowane. Latem to jest zbawienie, ale zimą bywa w stopy zimno. W tych skarpetkach można spokojnie zostawić ochraniacze w domu. Są grubsze, więc lepiej izolują od strony palców i podeszwy, ale góra stopy oddycha więc nie ma uczucia komory parowej w bucie.

    Do tego wysoka cholewka spokojnie chowa się pod spodenkami, więc nic się nie wysuwa, obsuwa, czy podwija. Na rower w sam raz, ale na rowerze się nie kończy. Do biegania też się świetnie nadają właśnie dzięki swojej konstrukcji, bo amortyzują spód stopy i piętę, a jony srebra umożliwiają pozostawienie ich na środku pokoju, a żona nawet nie zauważy, że tam leżą, bo zwyczajnie ich nie czuć.

    Do chodzenia po domu też się nadają, więc poza all mountain mają jeszcze wiele innych zastosowań. Na koniec warto zaznaczyć, że poza walorami użytkowymi te skarpetki świetnie wyglądają. Logo XLC na palcach i pięcie, wyraźne oznaczenie która skarpetka na którą stopę. Ogólnie całość jest na bardzo duży plus.

    Podsumowanie

    Żeby poczuć te skarpetki (nie dosłownie, bo te jony srebra czynią cuda) trzeba je założyć na stopę. Pierwsze uczucie to spinanie, ale po kilku chwilach czuć, że w pewnych miejscach opinają, a w innych są miękkie, wręcz amortyzują. I tak na palcach i pięcie czuć miękkość, w środku stopy są opinające, a wierzch to strefa wentylacji, która działa bardzo dobrze. Doskonale sprawdzają się na rowerze w chłodniejsze dni, ale i latem nie będzie problemu ze względu na ich możliwości wentylacji.

    Za około 50 zł można mieć skarpetki uniwersalne, bo sprawdzą się nie tylko na górskich singlach, czy leśnych trasach, ale i w bucie do biegania odnajdują się doskonale. Na co dzień też można ich używać, więc są uniwersalne. Jeśli szukacie skarpetek na rower, to te są naprawdę godne polecenia. Oczywiście pisząc tę recenzję Roch ma na stopach skarpetki CS-L02 od XLC, bo są naprawdę wygodne.

    Artykuł powstał przy współpracy z rowertour.com – sklep rowerowy online i XLC parts.

  • Dzwonek rowerowy dla dzieci XLC DD-H03

     Grudzień to — jak każdy na pewno się domyśla — okres świąteczny, a więc dzieciory zaczynają intensyfikować pytania o prezenty, Mikołaja i choinkę. Prezenty na pewno już w drodze, albo przynajmniej zaplanowane co kupić. U Rocha też już prawie wszystko dopięte na ostatni guzik. W tym roku okazało się, że gwiazdki będą dwie. W sumie jedna już przyszła do Rocha, a tak naprawdę to do młodzieży, bo oto dzisiejszymi gwiazdami będą dzieciory Rocha, które to testowały pierwszy z dwóch produktów, które Roch dostał od rowertour.com – sklepu rowerowego online. 

    Zatem dziś podwójna, a nawet potrójna, inauguracja. Oto bowiem bohaterami dzisiejszej recenzji są: dzwonek rowerowy dla dzieci XLC DD-H03 w wersji żyrafy i dwójka dzieci. Jak pewnie się orientujecie jeden dzwonek już Roch ma na koncie, teraz pora na kolejny.

    Jakość wykonania

    Co do jakości to jest ona na wysokim poziomie. Wiadomo, że jest odlew, więc pozostaną pewne ślady po formie, ale nie są one widoczne. Dzwonek jest duży, więc łatwo go złapać przez dziecko. Jedynie do czego można się przyczepić do śrub mocujących, mógłby mieć jakieś kapturki, bo wiadomo że dzieciak lubi grzebać.

    Samo mocowanie jest standardowe, dwie śruby i obejma, którą się zdejmuje. Tutaj duży plus ponieważ obejma jest złożona z dwóch części i nie ma ryzyka, że pęknie tak jak ma to miejsce w przypadku obejm, które trzeba rozchylić. Szczególnie jak rower stoi w garażu i plastik będzie zimny i twardy. Wtedy każda obejma pęka.

    Całość sprawia fajne wrażenie, Rocha dzieciory zawołały \”łał, ale faaaajne\”, więc im się spodobało. Dźwięk dzwonka też nie straszy, chyba że zacznie się naciskać 10 razy na sekundę. Na uwagę zasługuje też logo XLC na \”cokoliku\”.

    Dane techniczne

    Tutaj drobna, ale ważna uwaga, dzwonek będzie pasował do kierownic o średnicy do 25,4 mm, co uniemożliwiło montaż na kierownicy w rowerze Młodej.

    • Mocowanie na kierownicy Ø 25,4 mm,
    • Waga: 80 g,
    • Dostępne wzory: żyrafa, hipopotam, wielbłąd, koala, krokodyl, sumo, świnka, ośmiornica, tygrys.

    Wrażenia z użytkowania

    No dobra, wrażenia z użytkowania były takie, że Młody ciągle trąbił żyrafą, potem oboje wpadli na pomysł żeby trąbić na siebie, aż w końcu Młody gonił Młodą rowerem i na nią trąbił. Chyba gadżet się przyjął. Co do wrażeń Rocha to wszystko co sprawia dzieciorom radość jest fajne, a że przy okazji poprawia bezpieczeństwo tylko dodatkowy plus. Poza tym fajnie to wygląda na kierownicy, a to też jest ważne szczególnie u dzieci, które wszystko oceniają w kategoriach \”fajne albo nie fajne\”.

    Dla nich nie liczy się to, czy mocowanie jest na dwie śruby, czy jedną, bo to jest problem taty. On to musi założyć tak żeby nie zniszczyć, a potem to już tylko zabawa i zabawa. Jeśli spojrzeć by na dzwonek rowerowy XLC oczami dorosłego to wart jest wydania ok. 25 złotych, bo frajda dla dzieciaka jest warta dużo więcej.

    Podsumowanie

    Jak zapewne wiecie to nie pierwszy dzwonek rowerowy, który Roch testował. Wcześniej pisał o XLC DD-M17. Problem z takimi recenzjami jest jeden, to czy się spodoba, czy nie jest kwestią subiektywną. Dla jednych żyrafa na kierownicy to obciach, dla innych coś innego, coś co powoduje, że rower jest ładny, nie jest nudny albo po prostu jest jakimś \”heheszkiem\” na kierownicy.

    U dzieci działa to trochę inaczej. Dziecko musi poczuć więź z zabawką, wtedy jest dla niego atrakcyjna, bo samo to, że się podoba nie zatrzyma go przy niej na dłużej. Doskonałym przykładem jest tutaj kaczka, którą Roch sprowadzał aż z Chin. Z Chin! Bo chciał sprawić dzieciom (a przy okazji sobie) prezent. Kaczka niestety nie zażarła. Leży gdzieś w garażu i pełni funkcję zapasowej w razie gdyby Roch swoją gdzieś zgubił, to ma jeszcze dwie inne.

    Z dzwonkiem rowerowym XLC DD-H03 jest inaczej. Tutaj przyjęło się od razu, choć na początku było gniecione, ściskane i wyrywane to dzwonek zdał egzamin i wytrzymał trudy dwójki dzieci, potem jeszcze trochę z Młodym pojeździł na rowerze. Jeśli chodzi o stosunek cena/jakość to też nie ma do czego się przyczepić. 

    Podsumowując dzisiejszy wpis to jest to fajny gadżet dla dzieci żeby uatrakcyjnić im rower, a przy okazji zapewniając im trochę bezpieczeństwa, ale i tak największą frajdą będzie trąbienie na innych ludzi.

    Artykuł powstał przy współpracy z rowertour.com – sklep rowerowy online i XLC parts.

  • Miał być Mikołajkowy gravel, a był kosmos

    Pogoda w ostatni weekend była nieziemska, po początkowych przymrozkach weekendowe 11°C na plusie było jak lipiec w grudniu. Sobota była zarezerwowana dla Młodzieży, bo już dawno na rowerze nie jeździli, a i Roch chciał z Cuba zrzucić pajęczynę. Pogoda na tyle dopisuje, że nie trzeba jeszcze rozkładać chomika. Tak więc popołudniu poszli na rower, przejechali się nową ścieżką rowerową, a na końcu odwiedzili straż pożarną, bo to stały punkt wycieczki.

    Byli tam niezliczoną już ilość razy i nie trafili jeszcze na wyjazd wozów, a Młody tak na to czeka. Czasem Roch stając na chodniku z Młodym ma ochotę wyjąć telefon i zadzwonić na 112 żeby one w końcu wyjechały, ale wie, że to złe postępowanie i nigdy pod żadnym pozorem nie można wykręcać takich bezsensownych numerów. W końcu uda się zobaczyć wyjazd, a jak minie już ten cały COVID to Roch zabierze Młodego na jakąś wycieczkę, już wie, że strażacy nie robią problemów ze zwiedzaniem remizy.
    Kiedyś nawet prawie się udało, ale akurat wszyscy byli na szkoleniu i komendant nie zezwolił bez opieki. Czasem zastanawia Rocha ten pociąg dzieci do służb mundurowych, ale z drugiej strony Roch też lubi popatrzeć na straż na sygnale mimo, że ma świadomość, że to nie wróży nic dobrego, ale jednak gdzieś tam w głębi jest jeszcze mały Roszek, który ma frajdę jak to jedzie, świeci i trąbi.
    Tak minęła sobota.
    A niedziela to wiadomo, Święty Mikołaj. Cały rok się na niego czeka, dzieciory nawet przygotowały dla niego ciastka i mleko. Postawiły to koło kominka i kazały Rochowi otworzyć kominek żeby Święty się nie tarabanił w nocy i na pewno zostawił prezenty. No i tak się stało. Rano ciastka zjedzone, mleko wypite, a prezenty czekały na Młodzież. No więc reszta tego przecudnego dnia minęła na rozkminianiu jak to podłączyć i jaka tam naklejka będzie pasowała. W sumie taka pogoda jeszcze będzie, a Mikołaj dopiero za rok.
    Tak więc z planów rowerowych zostały kartony do wyniesienia i nowe zabawki, ale rower też się doczeka. Jeden już się doczekał.

    Roch pozdrawia Czytelników.