Tak się złożyło, że Roch odwiedził zaprzyjaźniony Adventure; wizyta nie była związana z zamówionym gadżetem, o którym Roch wciąż pisze. Zwyczajnie wpadł, bo akurat był w mieście i nie miał już co robić. Okazało się, że gadżet będzie jutro lub pojutrze, bo zamówienie poszło i teraz trzeba czekać aż wszystko przyjedzie. Rochowi wcale się nie śpieszy, bo zima za oknem i nie ma jak wyjść na rower.

Skoro już o pogodę Roch się otarł to wedle wszystkich znanych mu źródeł od 20 marca ma nadejść wiosna, a wtedy sezon rowerowy zostanie ponownie otwarty, tym razem na dłużej. Niedługo też zegarki zostaną przyśpieszone o godzinę, czyli wszystko idzie ku dobremu,czyli wiosna za pasem, dzień robi się coraz dłuższy, będzie można zorganizować rowerowy weekend.

Poza pogodowymi narzekaniami Roch zrobił kolejną elektroniczną płytkę, którą musi jeszcze polutować i będzie można się chwalić. Rowerowy Robot Rocha nadal leży w szufladzie. Czasu brak, funduszy brak, ale choć chęci są. W tym roku powinno udać się go uruchomić.

Roch pozdrawia Czytelników.

Długo Roch myślał nad jakimiś zmianami; Wyczuwając to ekipa Bloggera najpierw wprowadziła możliwość dodawania stron do bloga, a później pojawiła się możliwość łatwiejszego edytowania szablonu. Korzystając z tych udogodnień Roch przygotował, a właściwie wybrał, nowy szablon i trochę go dostosował do własnych potrzeb osiągając dzięki temu nowy, może nawet lepszy, wygląd bloga. Czy był to strzał w stopę dopiero się okaże. Roch ma nadzieję, że nowy wygląd nie będzie gorszy od poprzedniego.

Pomijając kwestie techniczne Roch nadal siedzi w domu, bo za oknem zima rozpycha się “ręcami” i nogami uniemożliwiając jeżdżenie na rowerze. Żeby było ciekawiej to elektrownia wyłączyła prąd w momencie, w którym Roch grzał żelazko. Dzięki temu nie udało się jej zrobić, a kiedy już elektrownia włączyła prąd to Rochowi odechciało się. Oby jutro nikt niczego nie wyłączył, bo Roch się zdenerwuje.

Roch pozdrawia Czytelników.

PS.
Powstała ankieta dotycząca nowego wyglądu. Roch będzie szczęśliwy jak ktoś odda głos w niej.

Aura wciąż płata śnieżne figle, a dzięki temu Roch musi szukać szczotki żeby odśnieżyć samochód. Jednak czarnowidztwo Rocha jest nieograniczone i już widzi jak odkopuje samochód za pomocą koparki ręcznej, która dla niepoznaki została nazwaną łopatą. Jak wczoraj zauważył mamy już połowę marca, a śnieg nadal ma się dobrze.

Kolejny weekend, który upłynie Rochowi pod znakiem siedzenia w domu; jeśli zaopatrzy się w rozpuszczalnik to przynajmniej będzie wesoło, bo Roch znalazł nowy “przepis” na płytki drukowane w domu. Może tym razem powtarzalność będzie większa niż jedna płytka na tydzień. Wszystko rozbija się o rozpuszczalnik, którego Roch w domu, podobnie jak innych alkoholi, nie posiada.

Roch pozdrawia Czytelników.

PS.
Oby zima szybko ustała, bo rower kurzem zarasta.

O ile pamięć Rochowi nie płata figla to nim nadeszła zima był okres, że śnieg padał, potem topniał i znowu padał. W końcu sypnęło pełną garścią i tak już zostało. Po co Roch wraca do przeszłości? Bo historia zaczyna się powtarzać; wczoraj całkiem sensowna pogoda, która zachęcała do wyjścia na zewnątrz, a nawet zabrania z sobą aparatu. Dziś całkiem odwrotnie, zrobiło się szaro i zimno, a w dodatku zaczął padać śnieg. Można spróbować postawić śmiałą tezę, że to wiosna próbuje wyprzeć zimę, ale ta trzyma się mocno.

Jeśli dalej tak będzie to planowana wycieczka weekendowa znowu nie dojdzie do skutku. W tym roku udało się Rochowi wyjść tylko dwa razy na rower, a to już połowa marca. Niedługo kwiecień, a Roch ma ledwie 30km na liczniku i będzie musiał się ostro zabrać za jeżdżenie żeby zrealizować plan, który sobie.. zaplanował.

Roch pozdrawia Czytelników.

Pogoda zaczyna robić dobrze Rochowi, co prawda jeszcze wyższa temperatura byłaby mile widziana, ale i bez niej można powiedzieć, że jest lepiej niż jeszcze kilka dni temu, kiedy w dzień potrafiło być -3°C albo i mniej. Śmiały plan, o którym Roch pisał wczoraj znowu spalił na panewce. Szybki rzut oka w rozkład odlotów i przylotów potwierdził fakt, iż Roch może wrócić z pustą kartą, a także z lżejszym bakiem paliwa. Nie ma to jak rowerowy wypad na lotnisko, przynajmniej wtedy nie żal, jak nic nie pojawi się nad lotniskiem.

Skoro nie można było pojechać na lotnisko to Roch wybrał się na stację, a przy okazji zapoznał się z “Regulaminem robienia zdjęć na terenie kolejowym”, bo taki pojawił się na dworcu. Tylko wrodzona skromność hamuje Rocha przed napisaniem, że to jego obecność na peronie spowodowała wygenerowanie krótkiego, bo tylko trzy punktowego, regulaminu. Okazuje się, że zdjęcia można robić, ale na własny – prywatny – użytek. Wszelka komercja wymaga zgody PKP, ale Rocha do nie obowiązuje, bo on czysto hobbystycznie tam przesiaduje.

Trochę pociągów pojechało, co widać poniżej:

Roch pozdrawia Czytelników.

Od rana, a właściwie od dwóch dni, Roch planuje wybrać się w końcu na lotnisko, aby rozpocząć i ten sezon. Dziś był najbliżej, bo rozkład miał już sprawdzony, nawet były szanse na lądowanie jakiegoś Wizza, ale koniec końców Roch został w domu, bo musiał robić za tragarza. Gdy już tak szedł, a ręce robiły się coraz dłuższe zastanawiał się dlaczego dał się w to wrobić. Później nie miał już ochoty wychodzić z domu, bo wysiłek fizyczny plus odległość od marketu zrobiły swoje.

W międzyczasie dopytał się w zaprzyjaźnionym Adventure, czy gadżet jest już do odbioru, ale jeszcze nie przyjechał. “Szkoda..” – pomyślał Roch i odłożył słuchawkę, a właściwie cały telefon do kieszeni. Jak się pojawi to Roch dostanie informację, że można się pojawić w sklepie i odebrać wyczekiwanego gadżeta.

Jutro po raz enty Roch planuje jechać na lotnisko, ale tym razem powinno się udać, bo jutro Roch nie ma żadnych planów, a przynajmniej o nich jeszcze nie wie.

Roch pozdrawia Czytelników.

Poniedziałek, jak poniedziałek – straszne nudy, w dodatku dziś wybitnie nie było co robić. Roch zatem siedział i się nudził. Chodził z kąta w kąt i myślał czym się zająć. Żeby lutować to trzeba mieć jakiś schemat montażowy, a tego Roch jeszcze nie miał, żeby iść na rower trzeba by założyć ze dwa kożuchy, bo na zewnątrz zimno jak diabli. Z powodu nieumiejętności znalezienia sobie zajęcia Roch poszedł spać, bo tak szybko mija czas.

Oczywiście Roch pamięta, że dziś święto nad święta, bo Dzień Kobiet, a bez nich Świat byłby nudny. Zatem, tradycyjnie, goździk dla Pań:

Roch pozdrawia Czytelników.

Takie zimowo-wiosenne huśtawki stają się powoli nudne. Wczoraj w ciągu godziny napadało tyle śniegu, że samochód skutecznie zniknął pod białym puchem, który już wszystkim wychodzi bokiem. Dziś natomiast słońce świeciło i śnieg zaczął topnieć, jeśli i jutro śnieg będzie topniał, to kto wie, może Roch wyskoczy na jakiś rower, o ile dojdzie do siebie, bo z nosa kapie, a Roch nie ma czasu na chorowanie.

Dziś plan był prosty, ale śnieg go skomplikował, bo Roch chciał – podobnie jak w poprzednią niedzielę – wyjść na rower, ale śnieg skutecznie go zniechęcił. Skoro już siedział w domu to przynajmniej starał się być przydatny. I tak oto rozpoczął lutowanie termometru, który będzie dumnie stał na jego biurku, a może – o ile całość będzie ładnie wyglądał – komuś podaruje, jako \”hand made\”. Wszystko się okaże jak Roch położy ostatni lut.

Roch pozdrawia Czytelników.

Po tym jak Roch zainstalował program, którym chciał rozkodować VIN samochodu doszło do awarii. System się posypał, a dzięki temu Roch spędził wieczór – i część nocy – na przywracaniu do stanu używalności. W końcu stwierdził, że nie chce mu się w to bawić i postanowił, że zainstaluje Linuksa, bo przy obecnym systemie nic już go nie trzyma.

I tak, po dwóch dniach, Roch powrócił do żywych. W międzyczasie za oknem Rocha znowu napadało śniegu, zrobiło się biało i chyba rower trzeba będzie odłożyć w czasie, bo zimą źle się jeździ. Poza tym niska temperatura powoduje u Rocha drgawki spowodowane.. niską temperaturą.

Roch przeprasza, że trochę zaniedbał blog, ale awaria trochę trwała, ale wszystko się udało, czego dowodem jest niniejsza notka.

Roch pozdrawia Czytelników.

Wczorajszy wieczór Roch spędził w piwnicy, asystując przy składaniu roweru, bo nic lepszego nie było do roboty, a tak przynajmniej Roch trochę się rozerwał. Tyle tłumaczenia dlaczego wczoraj panowała cisza. Za to dziś Roch urzędował na stacji polując na pociągi. Trochę się trafiło, ale raczej wszystko już Roch widział. Do pełni szczęścia brakuje Rochowi tylko jednej lokomotywy, ale i ją Roch upoluje.

Wiosna jakby nie chciała przyjść, dziś śniegu nie było, ale za to temperatura trochę spadła i jazda na rowerze raczej nie należy do przyjemności. Poza tym Roch nadal czeka na gadżet, który ma pojawić się pod koniec tygodnia lub na początku przyszłego. Później wszystko będzie łatwe i przyjemne. Przynajmniej tak Rochowi się wydaje.

Roch pozdrawia Czytelników.

Nadarzyła, a właściwie Roch trochę pomógł temu nadarzeniu, się okazja do przejażdżki na rowerze. Roch musiał przejechać się do zaprzyjaźnionego Adventure aby zapytać się jak tam jego gadżet. Gadżet ów nadal “wisi” w zamówieniach, ale to dobrze się składa, bo Roch aktualnie nie dysponuje jakimkolwiek funduszem, który mógłby przeznaczyć na zrobienie sobie dobrze. Gadżet ma być pod koniec tygodnia, a wtedy Roch powinien już mieć trochę wolnych groszy.

Tak jak spodziewał się Roch, drugi w tym roku wypad był podobny do pierwszego, czyli więcej stania na rowerze niż siedzenia na siodełku. Jednak nie ma innej metody na rozjeżdżenie się niż twarde przylgnięcie do siodełka i zaciśnięcie zębów, bo pierwsze kilometry przypominał zjeżdżanie po nieheblowanej desce. Później było już lepiej, co oznacza, że Roch przyzwyczaja się do deski zwanej umownie siodełkiem. Jeszcze ze dwa wypady i Roch będzie w pełni kompatybilny z siodełkiem.

Pogoda też zapowiada się znośnie, nic nie wskazuje na to, że zima powróci, a jeśli nawet to na “chwilę”. Pozostaje zacząć odliczać dni do kalendarzowej wiosny i spalić Marzannę, bo zimy było już dość.

Roch pozdrawia Czytelników.

O tym, że Roch wczoraj jeździł na rowerze przypominają mu dwie rzeczy; buty, które znalazły się na honorowym miejscu i ból, który i dziś mu towarzyszył, a że Roch musiał siedzieć w wygodnym fotelu Megi to cały czas czuł się jakby szczotka do odśnieżania przebiła się przez fotel i.. zresztą wiadomo, co dalej. Roch zaplanował sobie, że i dziś pojeździ co by ból bólem zwyciężyć, ale pogoda zadecydowała inaczej.

O ile lekkie zachmurzenie Roch był w stanie zaakceptować, o tyle porywistego wiatru nie mógł przełknąć i musiał się pogodzić z tym, że trzeba siedzieć w domu. Może gdyby Roch miał już w nogach parę tysięcy kilometrów to wiatr nie robiłby mu większej różnicy, ale na początku – mając przejechane 30 km – lepiej nie ryzykować jakiegoś większego zniechęcenia.

Pozostaje wyczekiwać ustabilizowania się pogody, a do tego czasu Roch będzie starał się wyskoczyć od czasu do czasu na jakiś krótki wypad żeby w piecu całkiem nie zgasło.

Roch pozdrawia Czytelników.