Blog rowerowy

Miesiąc: kwiecień 2009

  • Się Roch sponiewierał

    Roch wyszedł na rower, ale jak wiedziałby co się za kilkanaście minut stanie, to nie ruszałby się z domu, a tym bardziej nie wyszedł by na rower. Tradycyjnie Roch pojechał do Świerklańca, ale w Nowym Chechle Roch się zagapił, skończył się asfalt, a pojawiło się grząskie pobocze. Połączenie tego wszystkiego zaowocowało koncertowym upadkiem Rocha, na miękkie pobocze, a roweru na granicę asfaltu i pobocza, dzięki czemu uległa zniszczeniu klamka hamulcowa.

    Roch też trochę się poobijał, ale ogólnie jest w porządku, trochę bólu, trochę wody utlenionej i Roch wrócił do zdrowia. Jednak klamka zmarła i Roch musiał awaryjnie naruszyć swoją żelazną rezerwę budżetową, która przeznaczona jest na “czarną godzinę”. Szybka wymiana i już są nowe, lśniące klameczki.

    Trzeba było przetestować nowy nabytek. Roch umówił się z Aliną, która kiedyś była częstym gościem na blogu. Jednak dziura w oponie Aliny uniemożliwiła trwałe napompowanie opony i kolejny wypad prawie udany. Roch wrócił do domu przez Dolomity. Nowe klameczki działają, hamują i są fajne.

    Roch pozdrawia Czytelników.

  • Świętowanie drugiego dnia kwietnia

    Okazja do świętowania zawsze się znajdzie, a to imieniny cioci, a to rocznica ślubu, a to urodziny. Świętować można też jakiś dzień, nie związany z jakąś szczególną rocznicą. Tak też zrobił Roch z Michałem, ale wcześniej Roch wybrał się na przejażdżkę sam. Jednak mp3grajek szybko wyzionął ducha i Rochowi odechciało się jeździć. Wrócił do domu i zajął się programowaniem robota.

    Po pomyślnym zaprogramowaniu robota, Roch wybył na rower z Michałem. Celem były Repty ponieważ dzień jest jeszcze za krótki na dłuższe wojaże. Na Reptach Roch prawie rozjechał dziewczynę, która uprawia jogging, ale przytomność i trzeźwość umysłu zapobiegły rozjechaniu dziewczyny. Została także pstryknięta fotka Rochowi, ukazująca jego słuszną wagę, ale to tymczasowa waga, bo Roch już zaczyna zrzucać zbędne kilogramy.

    W drodze powrotnej nastąpiło skromne świętowanie drugie dnia kwietnia, bez specjalnej okazji, ot tak, spontanicznie. Po powrocie do domu Roch zajął się uruchamianiem robota, ale to póki co jest tajemnica.

    Roch pozdrawia Czytelników.

  • Prima aprilis

    Dzień, w którym każdy każdemu robi jakiś żart, dla Rocha był łaskawy. Nikt nie zrobił mu psikusa, co Rocha ucieszyło, ale i Roch nie robił żartów. Na przekór wszystkim i wszystkiemu Roch był poważny, jak na dojrzałego, młodego człowieka przystało. To był taki prima aprilis dla wszystkich. Bycie poważnym w tym dniu wcale nie jest łatwe, ale Roch dał radę i wytrzymał, co nie było trudne z racji tego, że sam na rowerze jeździ więc nawet nie było komu spuścić powietrza z koła, albo wrzucić kilka kamyków do kierownicy.

    Nie mniej jednak Roch pojechał do Radzionkowa i stamtąd, przez Dobieszowice i Wymysłów, do Świerklańca. Będąc na miejscu podziwiał coraz skąpiej ubrane rolkarki (rolki?) i inne spacerowiczki, które wyległy na ścieżki, łapiąc pierwsze promienie wiosennego słońca. Roch pokręcił się chwilę po parku i wrócił do domu. Tak się złożyło, że podczas powrotu w mp3grajku pojawiło się “Hurroo Hurroo!” i od razu nogi same poniosły.

    Jako, że marzec to już przeszłość, wypada pochwalić się tym mizernym dystansem, który Roch popełnił. Jak zawsze można sobie obejrzeć pliczek z cyferkami: Marzec 2009. W skrócie wygląda to tak: 204km w czasie 9 godz. 51 min, czyli nie ma się czym chwalić.

    Roch pozdrawia Czytelników.